Էս Անբան Հուռին ամուսնանում է սրա մարդը ասում է․
-Գնա էս բամբակը գզի մանի։ Էս Անբան Հուռին գնում է լճի ափ, որ գզի մանի գորտերը դուրս են թռնում,նստում ջրաշուշանի վրա և կռկռալով ասում են թող էս բամբակը մեզ մոտ, մենք կգզենք կմանենք։ Անբան Հուռին ասում է․ <<Մեկ ժամից գալու եմ վրցնեմ>>։ Էս Անբան Հուռին գալիս է ասում իմ բամբակը տվեք։ էս գորտերը ասում են կորցրել ենք։ Էս Անբան Հուռին ոտքի տակ մի բան է զգում բարձրացնում է տեսնում մի ոսկի։ ճանապարհին հոգնում է։ Այնքան անբան է լինում, որ էդ ոսկին ծախսում է, ձիերով գալիս են նրան տանում։ Էս Անբան Հուռին գնում է տուն ամուսնուն պատմում է իր ամբողջ պատմությունը էս մարդը բարկանում էմ, բաժանվում են։